De NIS Directive, ook wel bekend als NIS-2, is een Europese wetgeving die is opgesteld door de Europese Commissie. Het idee achter de NIS Directive is om de cyberveiligheid van digitale netwerken en informatiesystemen binnen de EU te versterken, met name in kritieke infrastructuursectoren zoals energie, vervoer, gezondheid, water, financiële diensten en digitale diensten.
Het idee om de cyberveiligheid binnen Europa te versterken is ontstaan in het licht van de toenemende digitale afhankelijkheid van veel sectoren en de groeiende dreiging van cyberaanvallen. Met de stijgende complexiteit en de snelheid van technologische veranderingen, werd duidelijk dat er een Europese aanpak nodig was om de digitale infrastructuur te beschermen.
De NIS Directive is ontworpen om een gemeenschappelijke aanpak te bieden voor de beveiliging van digitale netwerken en informatiesystemen in de EU. Het is bedoeld om een minimumniveau van beveiliging te garanderen en te zorgen voor een snelle en efficiënte respons op cyberincidenten.
De Europese Commissie heeft de NIS Directive voorgesteld in 2013 en deze werd aangenomen in 2016. Lidstaten van de EU hadden tot 9 mei 2018 de tijd om de richtlijn om te zetten in nationale wetgeving. De NIS Directive is een van de eerste wetgevingen die specifiek gericht is op de cyberveiligheid van digitale netwerken en informatiesystemen in Europa.
